۱۳۹۸/۳/۱۳
4:55
زيارة:4020
فرهنگی ، اعتقادی
شرح دعای روز بيست و هشتم ماه مبارک رمضان در بيان آيت‌الله مجتهدی(ره) |
|
|
 |
|
بسم الله الرحمن الرحیم
شرح دعای روز بيست و هشتم ماه رمضان در بيان آيت‌الله مجتهدی
|
به گزارش خبرگزاری بين‌المللی قرآن (ايکنا)، آيت‌الله مجتهدی تهرانی، استاد برجسته اخلاق، همه‌روزه در روزهای ماه مبارک رمضان در بين نماز ظهر و عصر در مدرسه علميه خود به شرح دعای مختصر آن روز می‌پرداختند که شرح دعای روز بيست و هشتم ماه مبارک رمضان در بيان ايشان به قرار ذيل است:
«اللهمّ وفر حظّی فيهِ من النّوافِلِ، واکْرِمْنی فيهِ بإحْضارِ المَسائِلِ، وقَرّبِ فيهِ وسيلتی اليکَ من بينِ الوسائل، يا من لا یَشْغَلُهُ الحاحُ المُلِحّين؛
خدايا در اين روز بهره مرا در استفاده از مستحبات بسيار گردان و در آن مرا در به ياد آوردن مسائل کرم نما و وسيله مرابين وسايل و اسباب به سوی حضرتت نزديک ساز، اى آنکه اصرار و سماجت اصرار کنندگان مشغولش نمی‌سازد».
«اللهمّ وفّر حظّی فيهِ من النّوافِلِ»؛ در شبانه روز برای نمازهای يوميه، نمازهای نافله وجود دارد که انسان به وسيله آنها می‌تواند به خداوند عزوجل بيش از پيش تقرب جويد، چرا که نمازهای نافله، نمازهای اضافه بر نمازهای واجب در شبانه روز می‌باشند که ضعف‌های نمازگزار در نمازهای واجب را از نظر توجه و حضور قلب در نماز به سوی خالق يکتا جبران میکند.
نمازهای نافله 34 رکعت است که 8 رکعت آن نافله ظهر و 8 رکعت آن نافله عصر و 4 رکعت آن نافله مغرب و 2 رکعت آن نافله عشا و 11 رکعت نافله شب (که 8 رکعت آن به عنوان نافله شب و 2 رکعت شفع و يک رکعت وتر بوده) و 2 رکعت نافله صبح است.
منظور از «وفر حظی فيه من النوافل» چيست؟ همان‌طور که می‌دانيم در انجام هر کاری مخصوصاً کارهای نيک و صالح بايد از طرف خداوند برای هر بنده‌ای توفيق حاصل شود تا بتواند آن را انجام دهد، لذا در اين روز برای آنکه بتوانيم نمازهای نافله را به جا آورده و از حظ و بهره معنوی آن به طور وافر بهره‌مند گرديم. از خداوند خواستاريم که ما را در اين روز از اين موهبت بزرگ محروم نگرداند.
«واکرمنی فيه باحضار المسائل»؛ هر يک از ما ممکن است که امروز و لحظه‌ای که در آن نفس می‌کشيم و پلک می‌زنيم آخرين لحظات عمر ما باشد و بايد بار سفر از اين دنيای وانفسا بسته و به عالم آخرت که جاودان و هميشگی است، سفر کنيم و آگاهيم که خداوند از ما و از هرچه که در اين دنيا با هر مسئوليتی و سمتی انجام داده‌ايم، سؤال و بازخواست خواهد کرد.
«ان تبدوا ما فی انفسکم او تغفوه يحاسبکم به الله»؛ هرچه که در آشکار و نهان (انجام داده‌ايد) خداوند از شما محاسبه خواهد نمود و هر کسی نتيجه اعمال خود را می‌بيند: «فَمَن یَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ خَیْرًا یَرَهُ ، وَمَن یَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ شَرًّا یَرَهُ ؛کسی که به مقدار ذره‌ای کار نيک انجام داده باشد پاداشش را می‌بيند و کسی که به مقدار ذره‌ای کار زشتی انجام داده باشد کيفر آن را می‌بيند» (زلزله/ 8-7).
با توجه به آيات و توضيح بالا در می‌يابيم منظور از «باحضار المسائل» همان آمادگی قبل از مرگ برای پاسخگويی به بازخواست‌هايی است که از طرف ذات اقدس از انسان می‌گردد، چرا که همه مسئوليم و داشتن مسئوليت در دنيا بسيار سنگين است و انسان را در عالم آخرت گرفتار بازخواست بيشتری میکند که ما از خداوند خواستاريم که در اين روز ما را برای حاضر کردن خود برای چنين روزی ياری کند.
«و قرب فيه وسيلتی اليک من بين الوسائل يا من لايشغله الحاح الملحين»: همان طور که می‌دانيم در آخرت از تک تک اعضای بدن انسان، سؤال خواهد شد که آيا در مسير طاعت الهی بوده‌اند يا نه که با توجه به آن در می‌يابيم شايد منظور از «وسيلتی» در اين دعا همان اعضا و جوارح انسان باشد که از خداوند می‌خواهيم که وسايل (اعضا و جوارح) ما را نزديک خود سازد. يعنی اعضا و جوارح ما را تابع و فرمان‌بردار ذات اقدسش گرداند، نه تابع شيطان ملعون و رانده شده از درگاهش، که اطاعت و فرمانبرداری از ذات اقدس خداوند مساوی با سعادت جاودانی است، اما نافرمانی از ذات اقدس او شقاوت ابدی است که ما نيز در اين روز از خداوند خواستاريم تمام اعضا و جوارح ما را تابع دستوراتش کند و از شيطان ملعون دور کند. |
انتهای پیام
|
|
|